یا صاحب کلّ نجوی....
"والُضُّحی ...واللّیلِ اذا سَجی ....ماوَدّعکَ ربُّکَ وَما قلی...."
سوگند به روز روشن.وسوگند به شب هنگامی که آرام می گیرد.خدا تورا رها نکرده است ومورد بغض خود قرار نداده است..."
در سوره مبارکه ضحی خداوند به روشنایی روز وهنگامی که همه جا را فرا می گیرد وسپس به شب وتاریکی ای که استقرار می یابد قسم یاد می کند که"ماودعک ربک وماقلی" "خداوند تورا رها نکرده است ومورد بغض خود قرار نداده است "....
مخاطب این آیه پیامبر اکرم (ص) است .از آنجایی که روشن است ،نزدیکترین وجود به خداوند که وجهی ثابت است ، وجود پیامبر اکرم می باشد پس می توان نتیجه گرفت به تبع نزدیکی پیامبر به خداوند ،ثبوت وعدم تغییر در وجود پیامبر نیز جاری است لذا توجه به ظاهر آیه"ماودعک ربک وماقلی" باتوجه به شأن نزول سوره مبارکه ضحی کمی تأمل وتعجب برانگیز است.....
در مورد شأن نزول این سوره چنین مطرح شده که در طول زمان حیات پیامبر عده ای از مردم اظهار میداشتند مدتی است برپیامبر وحی صورت نمی گیرد ولذا ارتباط میان پیامبر وخداوند را قطع شده می دانستند در حالی که چنین نبود وخداوند با وحی این سوره مردم رااز این موضوع مطلع کرد چراکه ازسیاق آیات این سوره مبارکه برمی آید که ارتباط میا ن خداوند ورسول هیچگاه قطع نشده است وپیوسته جاری وساری است(ثبوت وعدم تغییر). اما از آنجایی که مردم خودشان در جستجوی هدایت نیستند ودر واقع نمی توانند این نیاز به سرپرست رادر وجود خود وجدان کنند ،این بهتان را به پیامبر زده اند در حالی که خداوند در این سوره پس از خود، پیامبر را به عنوان ولی وسرپرست ومسئول معرفی نموده است ودر واقع علت بروز ضحی (مسئله وحی)ویا لیل(انقطاع وحی بر پیامبر )رامیزان شاء دیگر افراد جامعه برای دریافت هدایت از پیامبر اکرم معرفی کرده است .....
